Dag 10: Nog een dagje op de ranch in Boulder

The Hogsback

Na een lange dag reizen is het even weer tijd om bij te komen op deze mooie ranch midden op de berg in de natuur. We zitten nu echt ver van de bewoonde wereld en het is hier lekker rustig. Het ontbijt wordt geserveerd in een picknick mand en bevat cerials, fruit, eieren en verse blueberry muffins. We genieten van het ontbijt op het balkon en zien over het dal de mooie natuur bij het geluid van brommende kolibrie's, die overigens zeer brutaal op een halve meter van je af vliegen zodat je de luchtverplaatsing kunt voelen.

We spreken nog even met de jongemeid die hier werkt en vertelden over onze ervaring van de rit gisteravond. Oh, zijn jullie daar langs gekomen. Bijzonder aangezien de hoofdweg veel korter is. Jaja, hebben wij weer. Maar verteld ze, ook de snelweg is best spannend. Mijn moeder rijdt anderhalf uur om, om deze weg te vermijden. De snelweg 12 heeft als bijnaam de Hogsback en ik moest er elke dan langs om naar school te komen.

Het weer slaat om, er worden onweersbuien voorspeldt. Lekker vanuit het bed kijken we over de natuur, we wandelen wat en als de buien iets opklaren gaan we toch nog een lekkere wandeling maken naar de beverdam en waterval. Het regent nog een beetje en door de hoge begroeiing worden we toch nog behoorlijk nat. Het is een zanderige/klei grond en soms moeten we door diepe plassen. Ik ga voorop, en zet de afdaling in naar de waterval en glij onderuit door de modder. Dat wordt wassen hoor ik nog, maar gelukkig geen pijnlijke val. We bereiken de waterval, en daar kan ik me iets schoonmaken. Verderop hebben we ook nog even naar bevers gezocht maar hebben enkel de burcht gevonden. Geen teken van leven, blijkbaar moeten we dan nog later daar zijn. 

Terug gekomen op de ranch gaan we ons opfrissen en ik ben met kleren en al onder de douche gestapt. Kon ik die gelijk wassen, ik hang ze daarna even over de stang van het douche gordijn waarbij die met een klap naar beneden komt zetten. Lachen!

We zijn allen klaar om te eten en na de ervaring van gisteren moesten we nog wel terug naar hetzelfde restaurant. Al was het alleen maar voor de befaamde lemon pie. We stappen in de auto en kiezen de snelweg, de navigatie zegt inderdaad een half uur rijden ipv 2 uur door de bergen. Na ongeveer 5 minuten komen de eerste borden, pas op, max 25 MPH!! Vrolijk rijdt ik door en Jolanda zegt ineens, zou je niet iets rustiger rijden. En ja hoor, 500 meter links en rechts steil naar beneden. Een slingerende weg zonder vangrails over de bergkam heen tussen twee canyons.  Nu ik dat zie begint het bij mij ook iets spannend te worden. Het is een traject van twintig minuten met zg. swoksels.

We komen goed aan en gaan lekker eten, ik neem geen biertje omdat het weer weer omslaat en we terug ook weer over de Hogsback moeten. We nemen de lemon pie, cheescake en chocoladetaart mee om die op de ranch op te eten. Het blijft gelukkig droog en we komen voor donker weer op de ranch aan. Ook deze rit was weer zeer spannend, niet naar beneden kijken, gewoon het middelste streepje volgen. 

Thuis nemen we een bak koffie en genieten met ons vieren van de zoetwaren, heerlijk. Tevreden kijken we nog even op Netflix een serie en gaan dan lekker slapen wetende dat we morgen weer over de HogsBack mogen.