Dag 18: Sequoia National Park

Goedemorgen, we hebben goed geslapen ondanks het karige hotel. Het is buiten nog steeds triest en koud net zoals het ontbijt. Toch maar een bakje cerials en weer op pad, richting het betere weer. Ook vandaag moeten we aardig doorrijden aangezien we laat zijn opgestaan en toch ook best nog wel wat miles moeten wegrijden. 

De rit van de kust naar Sequoia is saai,fruit boomgaarden zover het oog reikt. Hier komt dus al het fruit vandaan. Gelukkig is er zo af en toe wat afwisseling, kool, artisjok, sinaasappelen, en dan weer spruitjes. De temperatuur loopt gelukkig wel weer op en het is hier weer aangenaam warm. Vlak voor het park wordt het weer mooier en gaan we weer door dorpjes en heuvels en vervolgens weer een klim want blijkbaar groeien de sequoia's hoog. 

We gaan het park in en het is een slingerweg naar de top, Jolanda rijdt en is er wel een beetje klaar mee. We nemen onderweg een paar leuke foto's van onder meer de bergen en een leuk riviertje. We rijden door en het wordt weer vlakker naarmate we boven geraken. We gaan de Giant Forrest binnen en ruiken de geur van brand. Grote delen van de onder vegetatie zijn verbrandt en hier en daar smeult nog een boomstam. Het is al laat en we gaan enkel Sherman bekijken, niet de hoogste of de breedste van het stel maar wel een boom met de meeste inhoud. We parkeren de auto en daar kan je met de shuttlebus er nar toe maar aangezien we al een hele tijd hebben gezeten gaan wij te voet er naar toe. Het is maar een klein stukje en prima te doen. Onderweg zien we tal van grote Seqouia's en uiteindelijk Sherman. 31 meter in omtrek en 11 meter in diameter. Sherman is 2200 jaar oud en heeft vele bosbranden doorstaan. Blijkbaar zijn branden nodig voor de Seqouia's. De branden zorgen dat nieuwe Seqouia;s kunnen groeien in het zonlicht en blijkbaar geeft dode vegetatie en as de juiste voedingsbodem voor deze bomen. We maken nog wat foto's en lopen weer terug naar de auto. 

We rijden weer terug en het is nog ongeveer twee uur rijden naar het hotel in Exeter. We komen laat aan en besluiten onderweg wat te gaan eten. We vinden niet echt iets leuks, dus Yelp maar weer om raad gevraagd en die kwam met het voorstel om bij de Mexicaan in Farmerville te gaan eten.  Het is nog ongeveer negen kilometer rijden, willen we nog omrijden? Na enige discussie geeft Jolanda de doorslag dat de recenties we erg goed zijn en gaan we dus op pad. 

Bij aankomst van het restaurant hadden we geen beste indruk, het zag er oud uit en niet echt op een plek waar je een goed restaurant zou verwachten. Toch maar parkeren en naar binnen, en ook daar niet echt om over naar huis te schrijven. We gaan zitten en worden aangesproken door een mooie mexicaanse dame met de vraag wat we willen drinken. Er is ook al geen bier, dan maar een colaatje. We krijgen homemade Nachos met een peper rsausje, dit smaakt erg goed dus vragen wat het menu schaft en zij adviseert een gerecht, met vis en vlees en rode of groene saus en of het voor 1 of twee personen moet zijn. Ik snap er niest van en daarbij wil ik geen vis, Jolanda geen rode saus en Mark wel vis en ook rode saus. De dame spreekt meer spaans dan engels en wij bestellen maar wat, kan wel, kan niet. Ja joh doe maar! Weet je het zeker is nog de vraag. Ja hoor prima, ik heb de menu bekeken en het kost hier geen drol. Wat kan er mis gaan? haha? 

Na een poosje komt onze bestelling er aan en het wordt geserveerd in een hete gietijzer pot, samen met rijst, bonen en natuurlijk tortillas.   Het smaakt ontzettend lekker maar is wel erg veel. We kunnen het niet op en de dame vraagt of we het mee willen nemen. nee hoor, het was erg lekker maar we nemen het niet mee. We vragen de rekening en daarop is te zien dat we dubbele porties hebben besteld, haha en dan was het nog goedkoper dan we normaal op een avond uitgeven. Dus een fooi kon er ook nog wel bij. Volgens sommige recensies is het een "hidden gem" en daar kan ik mij bij aansluiten. Heerlijk.

We zoeken het hotel op en ditmaal is het een mooi hotel. De kids gaan nog even zwemmen en wij kijken nog een serie op Netflix. Lekker op bed en morgen vroeg weer op om de kwalificatie te kunnen zien. Zes uur zie ik, toch maar even een wekker zetten. En het was de moeite waard, super Max!