Dag 15: Death Valley

Bey Bey Las Vegas,

We hebben een zeer leuke tijd doorgebracht in Las Vegas, zeer indrukwekkend maar vandaag is het weer inpakken en door naar het volgende avontuur. Vandaag staat Death Valley op het programma. Na de koffie gaan we op pad en zoeken eerst een supermarkt om wat eten voor het ontbijt in te slaan. We kopen een paar broodjes en wat drinken en verlaten Las Vegas. 

Het is al warm en vandaag zal ook in Death Valley de temperatuur flink stijgen. Het is een uurtje of twee rijden naar de ingang van de vallei aan de zuid/oostzijde. We moeten dwars door het park naar de westzijde, waar ons volgend hotel tussen de Sierra nevada bergketen en de bergen van Death Valley bevindt. We gaan het park binnen en de teller staat inmiddels op 105 graden fahrenheit, omgerekend (105-32)*(5/9) = 40,6 graden Celsius. We rijden naar het laagste punt genaamd Bad Water dat op 85,5 meter onder zeeniveau ligt. Blijkbaar komt de naam van een man die zijn ezel er wilde laten drinken maar de ezel weigerde het te drinken. De man probeerde het zelf en vond het zelf ook niet lekker, vandaar de naam Bad Water. Onderweg er naar toe komen we nog langs de Devils Golf Course, een soort van omgeploegde aardappelveld met scherpe zoutpunten. Bij Bad Water aangekomen is de temperatuur inmiddels opgelopen naar 125 graden Fahrenheit oftwel 51,7 graden Celsius!!! En dat bij een stevige wind voelt enorm warm aan en de verdampingswaarde is zeer groot. Veel drinken, water dus :-( We gaan ook nog even naar het bezoekerscentrum bij Furnace Creek, hier nog even een film gezien en met een opzichter gesproken. Met name over de dieren die er toch nog in grote getallen leven. Hij vertelde dat er veel coyoto's leven en dat ze er slim zijn. Ze kunnen zelfs algebra, zo van C=P=F. Cars equals People equals Food (Haha) Blijkbaar gaan ze op de weg zitten zodat auto's niet verder kunnen en pas weg gaan als de mensen eten uit het raam gooien. Grappig, maar we willen weer verder. We groeten de beste man en gaan weer op pad. We gaan richting de duinen, en ook daar maar even naar buiten wat het is er heet en stoffig. Snel wat foto's en hup de auto weer in. Op het moment dat je de auto weer instapt, waarvan we de motor laten draaien, ga je van ruim 50 graden naar circa 25 graden en begin je dan pas te zweten. Blijkbaar gebeurd dat buiten ook maar door de hitte verdampt het zweet direct.

We verlaten het park aan de westzijde, het is er erg rustig op de weg en het gaat door de bergen en dorre valleien heen. Uiteindelijk zijn we er door en rijden door het groene valei noordwaards richting Independence. We eten onderweg nog iets en gaan naar de Motel, ja hier bevinden zich nagenoeg geen grote Hotels en resorts. Het is klein maar prima, de temperatuur is echter een stuk aangenamer, waarschijnlijk omdat we nog op 4000 Foot zitten (circa 1200 meter). We openen een lekkere fles wijn en genieten op een bankje op de porch. We maken ons op om te gaan slapen waarop ook Mark en Sanne binnenkomen met het verhaal dat ze op de porch spinnen hebben gezien, Black widows en Brown widows. Oeps, bij het bankje waarop we de hele avond al hebben gezeten. Mark verteld nog dat de spinnen op enkele decimeters van hem af zaten. Best eng en we controleren ook de kamer en pas dan gaan we slapen. Echter rond drie uur wordt Sanne wakker en voelt zich niet lekker, ze rilt en heeft het koud. Blijkbaar heeft zij iets gegeten dat niet zo goed meer was, of heeft de hitte haar lichaam ontregeld. Hoe dan ook, het is er weer uit gekomen na een paar bezoekjes aan de badkamer. Dit lucht op en ze valt weer in slaap. We ruilen van bed en Jolanda gaat bij haar slapen. 

De volgende morgen lijkt het al weer een stuk beter, we hebben goed geslapen en ook Sanne voelt zich al weer wat beter. Een licht
ontbijtje en we gaan weer op pad. We willen namelijk vandaag naar Yosemite via de Tioga Pass aan de oostzijde. Maar dat verhaal komt 
later.